Praca z pasją – to możliwe?

„Rób to, co kochasz, a nie przepracujesz ani jednego dnia w swoim życiu” – głosi napis na drewnianym serduszku, które na warsztaty talentów Gallupa, przyniosła jedna z uczestniczek.

Ten tekst zdecydowanie głosi prawdę. I budzi głód. Ale nie mówi, jak ten głód zaspokoić.

Analiza profilu talentów Gallupa pomaga dotrzeć do sedna, ale nie zawsze wystarczy. Są osoby, które po niej mówią: „Już wszystko jasne!”, ale większość musi drążyć dalej.

Po latach odkrywania i drążenia tematu pracy i pasji u siebie i u ludzi, z którymi pracuję, chyba mam przepis, który może to ułatwić. Podzielę się nim w dwóch wpisach, bo chociaż to prosty przepis, to składniki są złożone.

Przyjrzyj się swoim wyborom z czasów szkoły i liceum.

W co lubiłeś/aś się bawić jako dziecko? Jaką szkołę średnią wybrałeś/aś? Na jakie studia się zdecydowałeś/aś?

W liceum wybrałam profil biologiczno-chemiczny, bo był to jedyny „ludzki” kierunek. Zawsze ciągnęło mnie do natury. Przez chwilę nawet rozważałam bycie lekarzem. Pomysł o praktyce lekarskiej prysł jednak w chwili, w której pani od biologii przyniosła na lekcję tasiemca w słoiku z formaliną. Bladoróżowe zwoje „czegoś martwego”, ciasno upchnięte w szkle. Zrobiło mi się słabo. Musiałam wyjść z klasy, żeby złapać oddech i pożegnać się z wizją siebie jako lekarza.

Na studia wybrałam Zarządzanie i marketing, bo wtedy był to praktyczny i modny kierunek. Kapitalizm w Polsce dopiero rozkwitał, zasilany coraz nowymi inwestycjami zagranicznymi. Potrzeba było kadry menadżerskiej. Ten kierunek dawał szanse na dobrze płatną pracę. No i nie robiło mi się od tego niedobrze.

W trakcie studiów okazało się, że przedmioty rachunkowe są przyczyną moich sennych koszmarów. Zaliczałam je nawet dobrze, ale nauka nie sprawiała mi żadnej przyjemności. Wiedziałam, że nie zostanę pierwszym ekonomistą kraju.

PRZYJEMNOŚĆ JEST WAŻNA

Przyjrzyj się temu czego uczyłeś/aś się łatwo oraz swoim zainteresowaniom.

Które przedmioty, dyscypliny, tematy wchodziły Ci do głowy lekko i miałeś/aś ochotę wiedzieć o nich jeszcze więcej?

Przy wyborze specjalności nie miałam wątpliwości. Utworzono nową: zarządzanie zasobami ludzkimi (wiem, dziś brzmi to tragicznie, ale wtedy było innowacyjne i baaardzo interesujące). Chociaż nie wiedziałam, co dokładnie da się z tym zrobić w przyszłości, miałam ochotę to odkryć.

To był dobry wybór. Człowiek, biznes, zarządzanie i wszystko, co z tym związane pasjonowało mnie przez całe życie i pasjonuje do dzisiaj (chociaż sam człowiek pasjonuje mnie najbardziej).

LEKKOŚĆ I PRZYJEMNOŚĆ Z UCZENIA SIĘ, ŚWIADCZY O TALENCIE. TO DOBRY ZNAK

Przyjrzyj się swoim dotychczasowym wyborom zawodowym.

Jakie stanowiska, prace, jakich pracodawców wybierałeś/aś do tej pory i dlaczego? Poznaj swoje dotychczasowe wartości.

Jeszcze na studiach dostałam szansę pracy w swojej dziedzinie. Na piątym roku studiów zaczęłam pracę. Zostałam asystentką HR Menadżera. Proponowano mi też stanowisko Kontrolera Finansowego. Wybrałam to, do czego mnie ciągnęło, a nie to co się bardziej opłacało.
Zaraz potem sama zostałam HR menadżerem i wszystkie moje kolejne prace były związane z kierowaniem zespołem i funkcją HR. Zmieniały się tylko ustawienia: produkcja/usługi, lokalnie/ globalnie, firma X/firma Y.

W ciągu 20 lat miałam 7 pracodawców (3 razy w ramach tej samej grupy kapitałowej) i jakieś dwa razy tyle stanowisk. Wygląda to na częste zmiany, ale na pewno nie były one pochopne. Jak sobie tak patrzę z perspektywy, to co mnie pchało do zmiany (zawsze odczuwałam jakieś wewnętrzne parcie) to było: chęć spróbowania czegoś nowego, sprostanie jakiemuś wyzwaniu, osiągnięcie czegoś ambitnego, możliwość wykorzystania tego, co już umiem i nauczenia się czegoś nowego.

Jakie wartości za tym stały? Głównie: niezależność, ambicja, rozwój, prestiż, odwaga.

Czy zwracałam uwagę na pieniądze? Oczywiście. Styl życia był i jest dla mnie ważny. Pieniądze same w sobie wartości nie mają, ale dzięki nim można nabyć wiele wartościowych rzeczy. I nie są to tylko rzeczy materialne. Dla mnie przede wszystkim pieniądze są środkiem do niezależności, decydowania o sobie, wolności. Ale uwaga: kiedy stają się celem samym w sobie to niestety zniewalają i o wolności mowy nie ma.

ZA WYBORAMI STOJĄ WARTOŚCI

Cdn.